*** هر قدم هزار ثواب، پاکی از هزار گناه و بالارفتن هزاردرجه ای زائر حسین(ع)
ِ عَنْ أَبِی الصَّامِتِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع وَ هُوَ یَقُول: مَنْ أَتَى قَبْرَ الْحُسَیْنِ ع مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ أَلْفَ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ أَلْفَ سَیِّئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ أَلْفَ دَرَجَةٍ فَإِذَا أَتَیْتَ الْفُرَاتَ فَاغْتَسِلْ وَ عَلِّقْ نَعْلَیْکَ وَ امْشِ حَافِیاً وَ امْشِ مَشْیَ الْعَبْدِ الذَّلِیلِ فَإِذَا أَتَیْتَ بَابَ الْحَائِرِ فَکَبِّرْ أَرْبَعاً ثُمَّ امْشِ قَلِیلًا ثُمَّ کَبِّرْ أَرْبَعاً ثُمَّ ائْتِ رَأْسَهُ فَقِفْ عَلَیْهِ فَکَبِّرْ أَرْبَعاً [فَکَبِّرْ وَ صَلِّ عِنْدَهُ وَ اسْأَلْ] وَ صَلِّ أَرْبَعاً وَ اسْأَلِ اللَّهَ حَاجَتَکَ.» (کامل ایارات، ص۱۳۳)
امام صادق(ع): کسى که پیاده به زیارت قبر حسین(ع) برود خداوند متعال به هر قدمى که بر مىدارد هزار حسنه برایش ثبت و هزار گناه از وى محو مىفرماید و هزار درجه مرتبهاش را بالا مىبرد (و سپس فرمودند:) وقتى به فرات رسیدی ابتدا غسل کن و کفشهایت را آویزان نما و پاى راه برو و مانند بنده ذلیل راه برو و وقتى به درب حائر رسیدى چهار مرتبه تکبیر بگو سپس اندکى حرکت کن باز چهار بار تکبیر گفته بعد به طرف بالاى سر حضرت برو و در آنجا بایست و سپس چهار مرتبه تکبیر بگو و نزد قبر نماز بخوان و از خداوند متعال حاجت خود را بخواه.
*** هر قدم پیاده ثواب آزاد کردن بنده ای از نسل اسماعیل
عن ابی عبدالله ع: مَنْ أَتَى قَبْرَ الْحُسَیْنِ ع مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ وَ بِکُلِّ قَدَمٍ یَرْفَعُهَا وَ یَضَعُهَا عِتْقَ رَقَبَةٍ مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِیلَ… .» (کامل ایارات، ص ۱۳۳)
امام صادق(ع): …کسى که پیاده به زیارت قبر حضرت امام حسین(ع) برود خداوند متعال به هر گامى که برداشته و به هر قدمى که از زمین بلند نموده و بر آن نهاده ثواب آزاد کردن بندهاى از اولاد حضرت اسماعیل را مىدهد… .
*** هر حرکتی در زیارت حسین(ع) مأجور است
امام صادق ع : مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ ع مِنْ شِیعَتِنَا لَمْ یَرْجِعْ حَتَّى یُغْفَرَ لَهُ کُلُّ ذَنْبٍ وَ یُکْتَبَ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ خَطَاهَا وَ کُلِّ یَدٍ رَفَعَتْهَا دَابَّتُهُ أَلْفُ حَسَنَةٍ وَ مُحِیَ عَنْهُ أَلْفُ سَیِّئَةٍ وَ تُرْفَعُ لَهُ أَلْفُ دَرَجَةٍ.» (کامل ایارات، ص۱۳۴)
امام صادق(ع): کسى از شیعیان ما که حسین(ع) را زیارت کند از زیارت برنمیگردد مگر آنکه تمام گناهانش آمرزیده مىشود و براى هر قدمى که برمىدارد و هر دستى که بالا مىرود و اسبش را حرکت داده و مىراند هزار حسنه ثبت شده و هزار گناه محو گشته و هزار درجه مرتبهاش بالا مىرود.
*** هرقدم یک گناه و هر قدم یک ثواب برای زائر حسین
عَنْ سَدِیرٍ الصَّیْرَفِیِّ قَال: کُنَّا عِنْدَ أَبِی جَعْفَرٍ ع فَذَکَرَ فَتًى قَبْرَ الْحُسَیْنِ ع فَقَالَ لَهُ أَبُو جَعْفَرٍ ع مَا أَتَاهُ عَبْدٌ فَخَطَا خُطْوَةً إِلَّا کَتَبَ اللَّهُ لَهُ حَسَنَةً وَ حَطَّ عَنْهُ سَیِّئَةً.» (کامل ایارات، ص ۱۳۴)
سدیر صیرفی میگوید: محضر امام باقر ع بودیم که جوانى قبر حضرت امام حسین(ع) را متذکر شد. حضرت به او فرمود: بندهاى به زیارت حضرت نرفته و قدمى برنداشته مگر آنکه حقتعالى براى او یک حسنه نوشته و یک گناه از او پاک مىکند.
*** هر قدم هزار حسنه و محو هزار سیئه
عن ابی الصامتِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع وَ هُوَ یَقُول: مَنْ أَتَى قَبْرَ الْحُسَیْنِ ع مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ أَلْفَ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ أَلْفَ سَیِّئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ أَلْفَ دَرَجَةٍ». (کامل ایارات، ص ۱۳۳)
امام صادق(ع): کسی که پیاده به زیارت حسین(ع) بیاید خداوند متعادل برای هر قدمی هزار حسنه مینویسد و هزار گناه پاک میکند و هزار درجه او را بالا میبرد.
*** پیامبر اکرم(ص) به زائرین پیاده حسین(ع): از ابتدا عمل را شروع کن.
عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ ثُوَیْرِ بْنِ أَبِی فَاخِتَةَ قَالَ: قَالَ لِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع : یَا حُسَیْنُ مَنْ خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ یُرِیدُ زِیَارَةَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ص إِنْ کَانَ مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةً وَ مَحَى عَنْهُ سَیِّئَةً و إِنْ کَانَ رَاکِباً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ حَافِرٍ حَسَنَةً وَ حَطَّ عَنْهُ بِهَا سَیِّئَة حَتَّى إِذَا صَارَ فِی الْحَائِرِ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْمُصْلِحِینَ الْمُنْتَجَبِینَ [الْمُفْلِحینَ الْمُنْجِحِینَ] وَ إِذَا قَضَى مَنَاسِکَهُ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْفَائِزِینَ حَتَّى إِذَا أَرَادَ الِانْصِرَافَ أَتَاهُ مَلَکٌ فَقَالَ: إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص یُقْرِؤُکَ السَّلَامَ وَ یَقُولُ لَکَ اسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ فَقَدْ غُفِرَ لَکَ مَا مَضَى.» (وسائل الشیعة ج۱۴ ص ۴۳۹ )
حسینبنثُویر میگوید: امامصادق( ع) فرمودند: اى حسین! کسى که از منزلش بیرون آید و قصدش زیارت قبر حضرت حسین ابن على(ع) باشد اگر پیاده رود خداوند منّان به هر قدمى که برمىدارد یک حسنه برایش نوشته و یک گناه از او محو مىفرماید تا زمانى که به حائر برسد و پس از رسیدن به آن مکان شریف حق تبارک و تعالى او را از رستگاران قرار مىدهد تا وقتى که مراسم و اعمال زیارت را به پایان برساند که در این هنگام او را از فائزین محسوب مىفرماید تا زمانى که اراده مراجعت نماید در این وقت فرشتهاى نزد او آمده و مىگوید: رسول خدا(ص) سلام رسانده و به تو مىفرماید: از ابتداء عمل را شروع کن، تمام گناهان گذشتهات آمرزیده شد.
*** برای هر قدم یک حج و یک عمره
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ مُحْتَسِباً لَا أَشَراً وَ لَا بَطَراً وَ لَا رِیَاءً وَ لَا سُمْعَةً مُحِّصَتْ عَنْهُ ذُنُوبُهُ کَمَا یُمَحَّصُ الثَّوْبُ بِالْمَاءِ فَلَا یَبْقَى عَلَیْهِ دَنَسٌ وَ یُکْتَبُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حِجَّةٌ وَ کُلِّ مَا رَفَعَ قَدَماً عُمْرَةٌ. (کامل ایارات، ص ۱۴۴)
امام صادق(ع): کسى که به امید ثواب و اجر به زیارت حضرت امام حسین(ع) برود نه از روى تکبّر و نخوت و نه ریاء و سمعه گناهانش پاک شده همان طور که جامه با آب پاک و طاهر مىگردد، بنا بر این هیچ آلودگى و لغزش بر او باقى نمىماند و بهر قدمى که برداشته ثواب یک حج به او داده و هر گاه گام و قدمش را از روى زمین بلند مىکند ثواب یک عمره دارد.
*** هر قدم معادل قتل در راه خدا
قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع لِلْمُفَضَّلِ: … فَلَکَ بِکُلِّ قَدَمٍ رَفَعْتَهَا أَوْ وَضَعْتَهَا کَثَوَابِ الْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِی سَبِیلِ اللَّهِ.»
(بحار الأنوار ج۹۸ ص ۱۶۴)
زائر حسین(ع) با هر قدمی که برمیدارد و میگذارد، اجر کسی که در راه خدا به خونش آغشته شده است را میبرد.
*** پیاده روی برای دیدار امام معصوم(ع)
بُرَیْدِ بْنِ مُعَاوِیَةَ الْعِجْلِیِّ قَالَ: کُنْتُ عِنْدَ أَبِی جَعْفَرٍ ع إِذْ دَخَلَ عَلَیْهِ قَادِمٌ مِنْ خُرَاسَانَ مَاشِیاً فَأَخْرَجَ رِجْلَیْهِ وَ قَدْ تَغَلَّفَتَا وَ قَالَ أَمَا وَ اللَّهِ مَا جَاءَ بِی مِنْ حَیْثُ جِئْتُ إِلَّا حُبُّکُمْ أَهْلَ الْبَیْتِ فَقَالَ: أَبُو جَعْفَرٍ ع وَ اللَّهِ لَوْ أَحَبَّنَا حَجَرٌ حَشَرَهُ اللَّهُ مَعَنَا وَ هَلِ الدِّینُ إِلَّا الْحُبُّ إِنَّ اللَّهَ یَقُولُ قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِی یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ وَ قَالَ یُحِبُّونَ مَنْ هاجَرَ إِلَیْهِمْ.» (تفسیر العیاشی ج۱ ص ۱۶۷)
نزد امام باقر(ع) بودم که مردی از سمت خراسان پیاده آمد. پاهایش را بیرون آورد در حالی که پوست انداخته بود. گفت: به خدا قسم چیزی مرا به اینجا نیاورد مگر حب شما اهل بیت(ع). امام باقر(ع) فرمود: به خدا قسم اگر سنگی ما را دوست داشته باشد خدا آن را با ما محشور میکند و آیا دین چیزی غیر از محبت است. خداوند میفرماید: اگر خدا را دوست دارید مرا (پیامبر را ) اطاعت کنید خدا شما را دوست خواهد داشت و گفت: خدا کسانی را که به سمت آنان (اهل بیت) مهاجرت میکند دوست دارد.
*** هر قدم هزار ثواب، پاکی از هزار گناه و بالارفتن هزاردرجه ای زائر حسین(ع)
ِ عَنْ أَبِی الصَّامِتِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع وَ هُوَ یَقُول: مَنْ أَتَى قَبْرَ الْحُسَیْنِ ع مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ أَلْفَ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ أَلْفَ سَیِّئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ أَلْفَ دَرَجَةٍ فَإِذَا أَتَیْتَ الْفُرَاتَ فَاغْتَسِلْ وَ عَلِّقْ نَعْلَیْکَ وَ امْشِ حَافِیاً وَ امْشِ مَشْیَ الْعَبْدِ الذَّلِیلِ فَإِذَا أَتَیْتَ بَابَ الْحَائِرِ فَکَبِّرْ أَرْبَعاً ثُمَّ امْشِ قَلِیلًا ثُمَّ کَبِّرْ أَرْبَعاً ثُمَّ ائْتِ رَأْسَهُ فَقِفْ عَلَیْهِ فَکَبِّرْ أَرْبَعاً [فَکَبِّرْ وَ صَلِّ عِنْدَهُ وَ اسْأَلْ] وَ صَلِّ أَرْبَعاً وَ اسْأَلِ اللَّهَ حَاجَتَکَ.» (کامل ایارات، ص۱۳۳)
امام صادق(ع): کسى که پیاده به زیارت قبر حسین(ع) برود خداوند متعال به هر قدمى که بر مىدارد هزار حسنه برایش ثبت و هزار گناه از وى محو مىفرماید و هزار درجه مرتبهاش را بالا مىبرد (و سپس فرمودند:) وقتى به فرات رسیدی ابتدا غسل کن و کفشهایت را آویزان نما و پاى راه برو و مانند بنده ذلیل راه برو و وقتى به درب حائر رسیدى چهار مرتبه تکبیر بگو سپس اندکى حرکت کن باز چهار بار تکبیر گفته بعد به طرف بالاى سر حضرت برو و در آنجا بایست و سپس چهار مرتبه تکبیر بگو و نزد قبر نماز بخوان و از خداوند متعال حاجت خود را بخواه.
*** هر قدم پیاده ثواب آزاد کردن بنده ای از نسل اسماعیل
عن ابی عبدالله ع: مَنْ أَتَى قَبْرَ الْحُسَیْنِ ع مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ وَ بِکُلِّ قَدَمٍ یَرْفَعُهَا وَ یَضَعُهَا عِتْقَ رَقَبَةٍ مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِیلَ… .» (کامل ایارات، ص ۱۳۳)
امام صادق(ع): …کسى که پیاده به زیارت قبر حضرت امام حسین(ع) برود خداوند متعال به هر گامى که برداشته و به هر قدمى که از زمین بلند نموده و بر آن نهاده ثواب آزاد کردن بندهاى از اولاد حضرت اسماعیل را مىدهد… .
*** هر حرکتی در زیارت حسین(ع) مأجور است
امام صادق ع : مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ ع مِنْ شِیعَتِنَا لَمْ یَرْجِعْ حَتَّى یُغْفَرَ لَهُ کُلُّ ذَنْبٍ وَ یُکْتَبَ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ خَطَاهَا وَ کُلِّ یَدٍ رَفَعَتْهَا دَابَّتُهُ أَلْفُ حَسَنَةٍ وَ مُحِیَ عَنْهُ أَلْفُ سَیِّئَةٍ وَ تُرْفَعُ لَهُ أَلْفُ دَرَجَةٍ.» (کامل ایارات، ص۱۳۴)
امام صادق(ع): کسى از شیعیان ما که حسین(ع) را زیارت کند از زیارت برنمیگردد مگر آنکه تمام گناهانش آمرزیده مىشود و براى هر قدمى که برمىدارد و هر دستى که بالا مىرود و اسبش را حرکت داده و مىراند هزار حسنه ثبت شده و هزار گناه محو گشته و هزار درجه مرتبهاش بالا مىرود.
*** هرقدم یک گناه و هر قدم یک ثواب برای زائر حسین
عَنْ سَدِیرٍ الصَّیْرَفِیِّ قَال: کُنَّا عِنْدَ أَبِی جَعْفَرٍ ع فَذَکَرَ فَتًى قَبْرَ الْحُسَیْنِ ع فَقَالَ لَهُ أَبُو جَعْفَرٍ ع مَا أَتَاهُ عَبْدٌ فَخَطَا خُطْوَةً إِلَّا کَتَبَ اللَّهُ لَهُ حَسَنَةً وَ حَطَّ عَنْهُ سَیِّئَةً.» (کامل ایارات، ص ۱۳۴)
سدیر صیرفی میگوید: محضر امام باقر ع بودیم که جوانى قبر حضرت امام حسین(ع) را متذکر شد. حضرت به او فرمود: بندهاى به زیارت حضرت نرفته و قدمى برنداشته مگر آنکه حقتعالى براى او یک حسنه نوشته و یک گناه از او پاک مىکند.
*** هر قدم هزار حسنه و محو هزار سیئه
عن ابی الصامتِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع وَ هُوَ یَقُول: مَنْ أَتَى قَبْرَ الْحُسَیْنِ ع مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ أَلْفَ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ أَلْفَ سَیِّئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ أَلْفَ دَرَجَةٍ». (کامل ایارات، ص ۱۳۳)
امام صادق(ع): کسی که پیاده به زیارت حسین(ع) بیاید خداوند متعادل برای هر قدمی هزار حسنه مینویسد و هزار گناه پاک میکند و هزار درجه او را بالا میبرد.
*** پیامبر اکرم(ص) به زائرین پیاده حسین(ع): از ابتدا عمل را شروع کن.
عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ ثُوَیْرِ بْنِ أَبِی فَاخِتَةَ قَالَ: قَالَ لِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع : یَا حُسَیْنُ مَنْ خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ یُرِیدُ زِیَارَةَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ص إِنْ کَانَ مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةً وَ مَحَى عَنْهُ سَیِّئَةً و إِنْ کَانَ رَاکِباً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ حَافِرٍ حَسَنَةً وَ حَطَّ عَنْهُ بِهَا سَیِّئَة حَتَّى إِذَا صَارَ فِی الْحَائِرِ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْمُصْلِحِینَ الْمُنْتَجَبِینَ [الْمُفْلِحینَ الْمُنْجِحِینَ] وَ إِذَا قَضَى مَنَاسِکَهُ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْفَائِزِینَ حَتَّى إِذَا أَرَادَ الِانْصِرَافَ أَتَاهُ مَلَکٌ فَقَالَ: إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص یُقْرِؤُکَ السَّلَامَ وَ یَقُولُ لَکَ اسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ فَقَدْ غُفِرَ لَکَ مَا مَضَى.» (وسائل الشیعة ج۱۴ ص ۴۳۹ )
حسینبنثُویر میگوید: امامصادق( ع) فرمودند: اى حسین! کسى که از منزلش بیرون آید و قصدش زیارت قبر حضرت حسین ابن على(ع) باشد اگر پیاده رود خداوند منّان به هر قدمى که برمىدارد یک حسنه برایش نوشته و یک گناه از او محو مىفرماید تا زمانى که به حائر برسد و پس از رسیدن به آن مکان شریف حق تبارک و تعالى او را از رستگاران قرار مىدهد تا وقتى که مراسم و اعمال زیارت را به پایان برساند که در این هنگام او را از فائزین محسوب مىفرماید تا زمانى که اراده مراجعت نماید در این وقت فرشتهاى نزد او آمده و مىگوید: رسول خدا(ص) سلام رسانده و به تو مىفرماید: از ابتداء عمل را شروع کن، تمام گناهان گذشتهات آمرزیده شد.
*** برای هر قدم یک حج و یک عمره
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ مُحْتَسِباً لَا أَشَراً وَ لَا بَطَراً وَ لَا رِیَاءً وَ لَا سُمْعَةً مُحِّصَتْ عَنْهُ ذُنُوبُهُ کَمَا یُمَحَّصُ الثَّوْبُ بِالْمَاءِ فَلَا یَبْقَى عَلَیْهِ دَنَسٌ وَ یُکْتَبُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حِجَّةٌ وَ کُلِّ مَا رَفَعَ قَدَماً عُمْرَةٌ. (کامل ایارات، ص ۱۴۴)
امام صادق(ع): کسى که به امید ثواب و اجر به زیارت حضرت امام حسین(ع) برود نه از روى تکبّر و نخوت و نه ریاء و سمعه گناهانش پاک شده همان طور که جامه با آب پاک و طاهر مىگردد، بنا بر این هیچ آلودگى و لغزش بر او باقى نمىماند و بهر قدمى که برداشته ثواب یک حج به او داده و هر گاه گام و قدمش را از روى زمین بلند مىکند ثواب یک عمره دارد.
*** هر قدم معادل قتل در راه خدا
قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع لِلْمُفَضَّلِ: … فَلَکَ بِکُلِّ قَدَمٍ رَفَعْتَهَا أَوْ وَضَعْتَهَا کَثَوَابِ الْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِی سَبِیلِ اللَّهِ.»
(بحار الأنوار ج۹۸ ص ۱۶۴)
زائر حسین(ع) با هر قدمی که برمیدارد و میگذارد، اجر کسی که در راه خدا به خونش آغشته شده است را میبرد.
*** پیاده روی برای دیدار امام معصوم(ع)
بُرَیْدِ بْنِ مُعَاوِیَةَ الْعِجْلِیِّ قَالَ: کُنْتُ عِنْدَ أَبِی جَعْفَرٍ ع إِذْ دَخَلَ عَلَیْهِ قَادِمٌ مِنْ خُرَاسَانَ مَاشِیاً فَأَخْرَجَ رِجْلَیْهِ وَ قَدْ تَغَلَّفَتَا وَ قَالَ أَمَا وَ اللَّهِ مَا جَاءَ بِی مِنْ حَیْثُ جِئْتُ إِلَّا حُبُّکُمْ أَهْلَ الْبَیْتِ فَقَالَ: أَبُو جَعْفَرٍ ع وَ اللَّهِ لَوْ أَحَبَّنَا حَجَرٌ حَشَرَهُ اللَّهُ مَعَنَا وَ هَلِ الدِّینُ إِلَّا الْحُبُّ إِنَّ اللَّهَ یَقُولُ قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِی یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ وَ قَالَ یُحِبُّونَ مَنْ هاجَرَ إِلَیْهِمْ.» (تفسیر العیاشی ج۱ ص ۱۶۷)
نزد امام باقر(ع) بودم که مردی از سمت خراسان پیاده آمد. پاهایش را بیرون آورد در حالی که پوست انداخته بود. گفت: به خدا قسم چیزی مرا به اینجا نیاورد مگر حب شما اهل بیت(ع). امام باقر(ع) فرمود: به خدا قسم اگر سنگی ما را دوست داشته باشد خدا آن را با ما محشور میکند و آیا دین چیزی غیر از محبت است. خداوند میفرماید: اگر خدا را دوست دارید مرا (پیامبر را ) اطاعت کنید خدا شما را دوست خواهد داشت و گفت: خدا کسانی را که به سمت آنان (اهل بیت) مهاجرت میکند دوست دارد.
*** حضرت صادق (ع) به مفصّل بن عمر فرمودند: پاداش یک نماز تو در کنار قبر حضرت سیدالشهدا (ع) مانند پاداش هزار عمره و حج واجب است و گویی هزار بنده را آزاد نموده و هزار بار همراه پیامبر مرسل الهی به جهاد فی سبیل الله رفته باشی.» کامل ایارات ص207
*** نماز واجب و مستحبّ را نزد قبر امام حسین علیه السّلام بخواند، زیرا نماز نزد آن حضرت مورد قبول است.
سیّد ابن طاووس فرموده: با تمام وجود بکوش که نماز واجب و مستحب در حایر شریف از تو فوت نشود، همانا روایت شده: نماز واجب نزد آن حضرت برابر است با حج و نماز مستحب مساوى است با عمره.
*** ابن قولویه از امام باقر علیه السلام روایت کرده که به شخصى فرمود: اى فلان تو را چه مانع است، که هرگاه حاجتى برایت روى دهد، نزد قبر حسین صلوات اللّه علیه بروى، و چهار رکعت نماز نزد او بخوانى، آنگاه حاجت خود را از خدا بخواهى به درستى که نماز واجب نزد آن حضرت برابر با حج، و نماز مستحب مساوى با عمره است.
*** عن داود الرقی قال کنت عند أبی عبد الله ع إذا استسقى الماء فلما شربه رأیته قد استعبر و اغرورقت عیناه بدموعه ثم قال لی یا داود لعن الله قاتل الحسین ع فما من عبد شرب الماء فذکر الحسین ع و لعن قاتله إلا کتب الله له مائة ألف حسنة و حط عنه مائة ألف سیئة و رفع له مائة ألف درجة و کأنما أعتق مائة ألف نسمة و ه الله تعالى یوم القیامة ثلج الفؤاد.
داوود رقی می گوید نزد امام صادق علیه السلام بودم، تا اینکه طلب آب نمود هنگامی که از آن نوشید دیدم ایشان را که اشک ریخت و دیدگانش غرق در اشک شد، پس فرمودند: ای داوود خداوند قاتل امام حسین علیه السلام را لعنت کند هیچ بنده ای نیست که آب بنوشد و امام حسین علیه السلام را یاد کند و قاتلش را لعنت کند مگر اینکه خداوند برای او حسنه می نویسد و صد هزار گناه را از او می ریزد و از برای او صد هزار درجه رفیع میگرداند و کانه صدهزار برده آزاد کرده و خداوند او را با دلی آرام وارد م می کند. (الکافی : 6 / 391)
درباره این سایت